Nog één wedstrijd op het NK baan, nog één kans en als ik niet gok zal ik vandaag nooit niet winnen. Aanvallen luid ook weer vandaag de opdracht, zo vaak mogelijk, een ronde pakken anders ben ik sowieso kansloos voor een mooie uitslag.

Vandaag was zo een dag dat alles in hoofdje spoor weer de goede kant op stond. Gister een prima achtervolging afgeleverd, op de puntenkoers al een keer het peloton in de rug gekeken. Toen gegokt en verloren.

Maar gister avond om pak hem beet 8 voor 8 zette ik na 4 van de 40 ronde scratch al mijn krachten bij, ik nam van af boven in de baan het hazen pad. Een ronde pakken, en ja hoor als redelijk snel kijk ik het peloton in de rug. Die afstand waar het juist op de puntenkoers mislukte, maar dit keer kan ik door. Tik het peloton aan en van voren word er aan gevallen, ik los weer. Ik zie mijn ploegmaatje op kop, ze vallen stil. Ik sluit nu echt aan, Nina zakt naar achter af en rijd mij naar voren. Roxane Knetemann valt aan, nee daar heb ik geen antwoord op, Rox pakt net als ik een ronde. En dan barst het feest der demarrages los. De "grote namen" gaan rijden, Wild, Van Dijk, Koedoder en Pieters nemen een halve ronden. Niets meer en niets minder.
Veel geroep, met nog zeg 15 ronde te gaan moet ik werken, keihard. Roos en mijn (aanstaande) ploeggenootjes Laura en Nina werken. Roxane werkt, iedereen doet zijn deel. Nog 4 ronde, nog geen steek dichterbij gekomen zijn de grootte dames. "We" gaan het redden, maar dan moet ik voor de titel nog iemand verslaan. Ik pak het al zeg ik het zelf redelijk slim aan, ik rijd die laatste rondes nauwelijks op kop en kan met mijn laatste krachten al ruim voor de meet Roxane inhalen. Ik kan het niet geloven ik ben Nederlands Kampioen Scratch vrouwen 2010-2011.

De scratch; ik blijf er bij dat het een loterij is, wel een prachtige om te winnen!

Grote dank aan Nina Kessler, Laura van der Kamp en Rozanne Slik. En natuurlijk aan alle mannen die dit mede mogelijk hebben gemaakt en dat zelf prima weten!

Mij rest voor dit jaar niet meer dan nog te zegen: Iedereen een heel goed 2011 gewenst,
Doeii Winanda

Gister als eerste onderdeel van het NK baan de puntenkoers om half 9 s'avonds mochten we van start voor 100 ronden en tien sprints. Al na 3 ronde probeert Esra Tromp het peloton te verlaten, dit lukt haar aardig en al snel spring ik achter haar aan. Met enig gemak rijd ik nog naar haar toe en probeer door te rijden, even rijden we samen. Helaas moet zei afhaken op het moment dat we het peloton al in de rug kijken. De bel klinkt voor de sprint en ik ga volledig voor gaas, ik pak de 5 punten, probeer het nog een aantal ronden maar het is kansloos het peloton haalt mij terug. Daarna blijft het een harde koers, demarrage na demarrage en verschillende groepjes die rondes pakken. Zelf probeer ik nog met Chantal Blaak mee een ronde te pakken, bij deze actie blies ik me zelf uiteindelijk helemaal op en word daarna op een ronde gereden door het peloton. Uiteindelijk weet Kirsten Wild de meeste punten te pakken en word daarmee NK kampioen, op de 2de plaats eindigt Amy Pieters en 3de wordt Ellen van Dijk.

Woensdag is dat de achtervolging aan de beurt, 4.02 was mijn persoonlijk record op de 3 kilometer vorig jaar geleden gereden op het NK, daar vond ik moesten snel wat secondes van af gereden worden. 3.53 werd voor dit NK mijn doel. Een paar weken terug reed ik een achtervolging, weer 4.02. Het doel van 3.53 begon ik knap aan te twijfelen. Maar vandaag wou alles lukken, ik reed een goede race met redelijk vlakke ronden tijden, eindtijd 3.53,6! Niets meer over zeggen en tevreden naar bed.

Morgen nog de scratch, ik heb der zin in!

Doeii Winanda

Witte kerst, ja het komt er weer aan. Hier op de Veluwe is het prachtig de bomen onder de poedersuiker en de wegen spiegelglad. Het leven in een sprookjes bos, eigenlijk prachtig. Voor trainingen wat minder, maar gelukkig licht de wielerbaan spreekwoordelijk in de achtertuin en met een half uurtje staan we weer lekker met 22 graden op de baan! We rijden uren rondjes op verschillende tijden, verzetten en hartslag frequenties. Alles om volgende de week zo goed mogelijk te staan op het NK baan. Dinsdag begint het feestje van de regende titels weer. Zelf rij ik 3 onderdelen; de puntenkoers, achtervolging (3km) en de scratch. Ik zal laten weten hoe het allemaal loopt in Apeldoorn volgende week.

Voor het programma www.nkbaanwielrennen.nl

Voor nu iedereen fijne kerstdagen,
Doeii Winanda

Huppelen met gewichten, baantrainingen en tacxen in de huiskamer….kortom klo** ik bedoel winter!

Vorige week reed ik nog door de prachtige bijna kale bossen, herfst noemen ze dat. De rode, gele en oranje bladeren nog op de grond, de tempraturen nog ver boven het vriespunt. De winter, daar dacht ik nog niet aan, zolang de tempraturen maar boven 5 blijven en de straten vrij van bevroren plassen is alles prima. Mits het natuurlijk niet regent, stormt en hagelt. De winter was ver weg, maar dan toch in eens; maandag werd ik wakker op een pannenkoek met veel te veel poedersuiker! Geen weg mee te bereiden zonder zout, waar de pannenkoek niet echt lekkerder en mooier van word, mijn fiets overigens ook niet. De wind buien namen de poedersuiker niet mee, maar maakte de kou nog veel kouder. Dikke handschoenen, bivakmutsen, overschoenen, thermo broeken, niet aan mij besteed!
We stonden om 7 uur in het krachthonk, liepen kleumend van de auto naar de ingang van de wielerbaan, stapte balend op de tacx. Trokken gewichten de lucht in, reden ontelbaar veel rondjes, verveelde ons te pletter op de tacx maar.. wel bij 22 graden!

Prachtig die winter!

Een paaltje, zo een witte, aan de bovenkant oranje en een of ander stom chinees hoedje er op. Een gasontlatings paaltje. Daar win ik altijd, prachtige sprints, afleidingsmanoeuvres en uit eindelijk de jump. Al 12, wat zeg ik al 13 jaar lang word daar strijd gemaakt. Het paaltje staat zo een 100 meter voor mijn verenging "de Spartaan" in Rijswijk, daar fiets ik al zo een 13 jaar heen. Bij het paaltje ligt onze finishlijn, niemand snapt het maar daar is de strijd. Toen ik een jaar of 7 was, won ik, mijn vader op zijn stadsfiets en ik op mijn prachtige RIH. Hij liet me winnen, maar soms ook niet, dan was ik denk ik niet echt blij, want ik wou winnen! Het moment dan ik won op kracht kwam en papa kocht een racefiets, de strijd ging weer los. Steeds vaker won ik, nu is het de standaard. Ik kijk even achterom en meestal houd ik lang voor het paaltje mijn poten stil, ik heb toch al gewonnen!

Maar afgelopen zaterdag, een trieste Nederlandse dag, met regen en wind en alweer veel te koud. De dag, het moment staat me in het geheugen gebrand. Ik verloor. Ik verloor van mijn vader van 57. Donkere wolken op de achtergrond van het toneel, dat beeld zal ik niet snel meer vergeten. Mijn vader als de zon er tussenin. Zijn dag was gemaakt, die kon niemand meer breken, na 2 jaar won hij weer ons WK.

Maar gelukkig kan ik het uitleggen, de weg naar het paaltje was versperd, ik liet aardig dat ik ben, bij het inhalen van een omaatje mijn vader voor. Zo kwam hij, al bijna bij het paaltje, op kop te zitten, het was en gelukssprintje. Ik had hem gewonnen als dat omaatje gewoon lekker thuis was gebleven. Goed excuus toch?

Hopeloos heb ik tijdens onze duurtraining van 3 uur daarna gesprint voor alle plaatsnaambordjes, hij lachte. Wat maakte hem het uit, hij had DE sprint gewonnen daar konden geen 100 plaatsnaam bordjes tegen op.

Doeii Winanda

De herfst op zijn mooist, de vossenjacht. Op de Veluwe verdwijnen de groende bladeren en worden langzaam rood, oranje en geel. De paden liggen voor met bruine derrie met hier en daar een kastanje en eikeltje. De weg wordt gevaarlijk glad zo na een regen bui meer hier dan daar. Ik rij zo 2 keer per week rustig naar de baan om daar weer veilig binnen op mooi glad gescheurd en gelakt hout mijn rondjes te rijden. Maar de TL lichten in het omnisport centrum zijn lang niet zo mooi als de prachtige herfst luchten buiten waar het dan weer nat is. Lastig.. Ik denk dat ik voorlopig buiten maar geniet van al het moois voor het oog en binnen en de prachtige larikshouten latten. Maar op zondag niet! Op zondag zijn we buiten volgen we niet de zwarte rode of blauwe lijn maar pijlen, her en der over de weg verspreid. Een beetje jammer dat de herfst om Rijswijk de schoonheid niet haalt van die bij de Veluwe. Of dan toch zo even in een park of langs weilanden, beekjes, en stille land weggetjes.
De jacht ging al vroeg van start, al snel verlies ik op een technisch stuk de aansluiting met de mannen. Alweer dromend van mooie larikshouten latten in Apeldoorn. Balen, een heel stuk alleen gereden, maar ik word weer opgepikt en rij weer stukjes mee met andere groepjes.. maar dan. Modder een heel eind te zien aan de stipjes in de verte die steeds verder raken, ik haak af en snijd samen met Rob een flink end af, we komen weer op de route en volgen die nog een stuk. 1 controle maar gezien, de vos niet, ik rijd naar huis met "van Gent". Rob is dan alweer foetsie, lek laat hij later weten, Rob dan moet je ook wel even roepen!!
Volgende week minder modder en een klein beetje beter weer alsjeblieft meneer herfst? Dan ben ik er misschien wel weer!

Doeii Winanda

Zaterdag al stond het eerste NK op de baan alweer op het programma. Met nog maar vier baantrainingen had ik er stiekem toch wel vertrouwen in dat Nina en ik samen wat moois neer konden zetten!
Na alle stress thuis kwamen we net even wat aan de late kan op de baan aan. Snel omgekleed en alle voorbereiding gedaan, om nog ruim op tijd klaar te staan aan de balustrade voor de start van het NK.
Nina start in koers en moest meteen flink aan de bak. Koedooder/van Dijk en Knetemann/Pieters hadden er zin in en trokken al meteen flink door, toen ik in koers kwam had ik het er ook even flink moeilijk mee en in de eerste sprint pakte we dan ook maar 1 punt. Wel werd er zo hard doorgereden dat er twee koppels op achterstand kwamen in de rondes, Nina en ik bleven hier gelukkig van bespaard. De 2de en 3de sprint zat er weer niet meer in dat die ene punt en met nog 1 sprint te gaan kon koppel nummer 4(van Hoek/ Va der Kamp) ons nog inhalen. Het was dus zorg hun in de laatste sprint voor te blijven. Op dit moment waren plaats 1 en 2 allang vergeven aan de koppels Knetemann/Pieters en Koedooder/van Dijk. Met een mooie laatste aflossing wist Nina in de laatste sprint ook nog 1 punt mee te pakken waar mee we derde bleven staan en de bronzen medailles en bloemen mee naar huis mochten nemen! Knetemann/Pieters wonnen de koers voor Koedooder/Van Dijk.

Nu een weekje tentamens maken, komende maandag een populaire op Apeldoorn!

Doeii Winanda

Nog even een korte uitleg van de koppelkoers: Met de koppelkoers rijd je 1 koers met 2 rensters. 1 renster in koers en 1 rijd langzaam boven in de baan wachtend op de ander. Zodra deze onderdoor dreigt te rijden worden elkaars handen gepakt en van rol verwisseld. Zo heb je om en om rust. Dan heb je ook nog om de 20 ronden een sprint voor punten. Rijd een koppel een volle ronde voorsprong bij elkaar staat dit in de uitslag hoger aangeschreven dan punten.

Vandaag stond alweer het laatste criterium van het jaar 2010 op mijn programma. Met ongeveer 40 dames was er nog een goed deelnemers veld.
Al vroeg in de koers wed er behoorlijk doorgereden, Irene van de Broek en ik pakte eigenlijk om en om ene puntje voor de leidersprijs die ik zelf uiteindelijk mee naar huis mocht nemen. Half weg koers kwamen er even 2 serieuze koploopsters, ze kregen 25 seconden maar na een ronde of tien was voor hun de pret ook uit en werden ze weer opgeslokt door het peloton. Na vele pogingen vooral van de Leontien dames kwam helaas niemand weg en reden we in een slakke tempo naar een mooie aankomst. Ik moest van ver komen maar kon toch nog tot een 2de plaats komen!
Andrea Bosman won de koers en Nathanly van Gogh werd 3de.

Hierbij zit het wegseizoen van 2010 erop. Een weekje rust is begonnen waarna ik weer de baan op zal gaan!
Bedankt voor alle positieve reacties afgelopen weken en ik houd jullie op de hoogte!

Doeii Winanda

Met een heerlijk zonnetje starten vandaag behoorlijk wat Nederlandse studenten aan hun Nederlands kampioenschap. Over een rondje van 5,5 kilometer moest ongeveer 70 kilometer worden afgelegd. Met behoorlijk want wind maar ook met goed beschermde stukken was het al snel duidelijk dat er met een grootte groep zou worden afgesprint.
Halfweg koers echter reden Marieke den Otter en Lotte van Hoek weg en leek het nog even spannend te worden, de dames brachten hun voorsprong naar maximaal 20 seconden die uiteindelijk na een ronde of 4 weer werd ingelopen.
Zo kwam het toch op een massa sprint die aangegaan werd door Janneke Kanis, in haar wiel zat mijn ploeggenootje Nina. Zei moest helaas net afhaken hij Janneke, ik kon nog over Nina heen komen en werd 2de. Helaas kwam ook Geerike Scheurs daar nog overheen. Nina werd mooi 4de!

Met een Bos bloemen en een zilveren medaille tevreden terug naar Rijswijk. Morgen mijn laatste kans: de ronde van Lisse!

Waar ik vorige week begon waren er nog 4 kansen om een koers te winnen. Nu zijn het er nog 2 en 2 overwinning erbij!

Hoogerheide, leuk plaatsje een café, een gemeentehuis en een rondje van ruim 2 kilometer. Er stonden 22 rondes op het bord. Talloze premies, klassementen en andere gekkigheid, maar waar het om ging.. Degene die na 22 rondes als eerste zijn wiel over de meet drukte. Simpel eigenlijk!

Dat laatste was natuurlijk ook mijn doel, na grotendeels van de koers lekker in het peloton te hebben gezeten zag, met nog 9 ronde te gaan, Marjolein Cleassen haar kans schoon en ging er vandoor met mij in haar wiel. Mijn ploeggenootje Nina had een behoorlijk gat laten vallen en weg waren we!
9 ronden lang heb ik samen met Marjolein zitten sterven, 20 seconden, dat was alles wat we kregen. Te veel om je terug te laten pakken, op papier te weinig om weg te blijven. Op het moment dat Lucinda echter wegkomt uit het peloton verliest het peloton veel terrein en zien we alleen Lucinda af en toe nog achter ons rijden. Ze komt dichter bij tot de laatste 2 rondes, maar niet dichtbij genoeg waardoor Marjolein en ik het mogen uitvechten. In het begin van de finishstraat zet ik vollebak aan en kan ik mijn 2de koers dit jaar op mijn naam schrijven!

Volgend wekend staan zaterdag het Nederlands studentenkampioenschap en zondag de laatste wedstrijd in Nederland; Lisse op het programma!

Doeii Winanda

Voor Jantien, Sytske en Rob.

20 september 2009 de laatste junioren koers van het jaar werd verreden in Uden, de dag ervoor had ik de laatste klassieker gewonnen. Amy reed weg uit het vertrek, ik er achteraan. Met 4 meiden een koers lang voorop gereden op het laatst alleen met Amy, ik won de sprint!

12 september 2010 gewoon een vrouwen wedstrijd in Uden, een van de laatste dit jaar. Regen, regen, regen. Dus ook een glibberig parcours, als snel een valpartij, gelukkig zonder grootte wonden. Na het 3 ronde klassement al gewonnen te hebben sprint Lucinda Brand weg, ik spring er achteraan, achter mij zit ook Sandra van Veghel mee en zo zijn we met zijn 3en los. 10 seconde, ronde erna 15, dan 20 en daar blijven we hangen. Dan komt er de eerste premie sprint, het peloton sprint er om, Lucinda, Sandra en ik niet. Wij rijden door, 35 seconden voorsprong, ronde er na zijn het er al 40. Als renster in het peloton had ik nu gedacht "de koers is gevlogen". Nu moet ik zorgen dat we blijven vliegen. En dat doen we, in de laatste rondes kijken we het peloton in de rug en rijden we met zijn drieën de laatste twee rondes in als het peloton al afgesprint is. Lucinda probeert net als de rondes ervoor nog aan te vallen maar gelukkig voor mij blijven we met zijn drieën, vlak voor de laatste bocht ga ik aan, 400 meter te rijden.. 300 meter en het gat groeit tussen mij en mijn mede vluchters.. Zo rij ik met 2 handen in de lucht over de finishlijn!

Daar waar ik met winst mijn jeugdjaren afsloot open ik er (hopelijk) een mooie reeks overwinningen bij de elite mee!

Nog 3 koersen en 3 kansen? Ik ga nog 3 koersen mijn stinkende best doen!

Doeii Winanda

Zaterdag 11 september was het na heel wat jaren dan af…. Het midden terrein waar van af nu af aan kunnen veldrijden en mountainbiken!

De openingsdag had heel wat meer in zich dan een lintje knippen, zo werd de opening gelijk gedaan met een mountainbike en wedstrijd en ondertussen streden ook nog de toerders om de Willem Kronenburg bokaal en reden zo samen met de wedstrijd renners hun rondjes op het parcours.

Bij de renners reden vandaag ook wel één hele jonge jongen mee, achter de auto reed Max nog even op kop! Helaas moest hij daarna de grootte groep verlaten maar kon nog wel goed met ene aantal toerders blijven rijden. Zijn broer Daan bleef bij de renners en deed goed mee. Floris pakte in de koers de eeuwige roem, hij bleef in de laatste rondes weg! Ron (wielercafe.nl) heeft een fikse klap gekregen, hoe kapot ik in zijn wiel eerder ook ging ik won de sprint van het peloton en zo ook van de "clubkampioen junioren 1984"

Voordat we met heel wat leden aan een lekkere BBQ begonnen werd er nog een estafette verreden. Na 3 kwartier stil staan omdat het eerst toch niet helemaal duidelijk was werd dan toen toch het startschot gegeven. In mijn Groepje reden Melissa van der Peet die van start ging, die loste Timo deze 2 reden beiden hun rondje in het veld. Daarna was het Matthijs die met een groepje van start ging aan zijn rondje op de weg maar alleen al 4de aan kwam en mij het laatste rondje inschoot. 3de lag op dan moment mijn vader dus die moest ik even terug pakken om in aanmerking te komen voor het podium. Ook achter ons kwam nog iemand dicht bij maar gelukkig konden met als 3de eindigen en kregen we als prijs een heerlijk chocolade taart!

De BBQ was zo als hoort natuurlijk erg gezellig en zo na een leuke dag lag ik weer op tijd in bed om morgen zelf in Uden te rijden!

Doeii Winanda

P.s. Kan het er weer mee door Jantien, Sytske en Rob? ;-)

Donderdag, vrijdag en zaterdag was het voor mij dit wekend te doen in Zeeland. Een 3 daagse die mee telt voor de topcompetitie en tevens een mooi meetpunt voor volgende week die in het teken staat van de NK's.

Donderdag avond begon het met een proloog over 7,1 kilometer. Ik begon meteen heel goed en wist goed in mijn ritme te rijden, bij een snelheidsmeter langs de kant wist ik 44 te rijden en mijn moraal steeg. Tot op 3 kilometer voor het einde ging het dus super, tot ik besloot het risico te nemen over een rotonde heen te wippen zo dat ik er niet langs hoefde, mijn ketting schoot er voor af en kreeg hem er niet meer op. Dag goede eindtijd. Een fiets wissel later klokte in nog een tijd van 10.16 mijn doel was onder de 10 minuten te rijden. Wat dus ruim gelukt was als ik gewoon om de rotonde heen was gereden. Goed balend van de tijd mocht ik toch erg tevreden zijn over mijn rit! De rit werd gewonnen met en tijd van 9.03 van Kirsten wild voor haar ploeggenoten Regina Bruins(9.14) en Iris Slappendel.

De eerste etappe over 113 kilometer werd pas vrijdag avond om weggeschoten waardoor we in de ochtend de tijd hadden nog even los te rijden. Rustig middag te eten en tegen bedtijd een koers mochten gaan rijden. De rit ging over het eiland waarbij we geloof ik alle hoeken hebben gezien. De koers zelf kon beter, steeds werd ik met een groep gelost en zat steeds in de 3de waaier, bij de beslissende waaier echter zat ik in de 2de en wist zo de top 50 van het klassement in de rollen. Na de overwinning van gister van Kirsten wild wist ze vandaag de sprint te winnen van de eerste groep van 20 rensters.

De 3de en tevens laatste dag gaf de lastigste route op papier aan; de delta en werken en de zeeland brug moesten worden overreden. Al in het begin werden er een hoop rensters afgereden die in tegenstelling tot gister snel uit koers werden gehaald. Zelf reed ik in het begin een lekkere koers maar kon toch niet echt goed naar vooraan komen waardoor ik steeds weer op achtervolgen werd aangewezen. Helaas miste ik net de 2de waaier en kwam in de 3de terecht die later werd opgeveegd door groep 4 en 5. Erg tevreden kon ik vandaag niet zijn, nog wel sprinten ik naar een 5de plaats van deze groep die werd gewonnen door ploeggenote Shanne. Alleen Janneke Ensing van de ploeg wist nog voor deze groep te eindigen, zei werd helaas wel gelost bij de voorste.

De komende week zal in het teken staan van 2 NK's; woensdag het NK tijdrijden in Oudenbosch en zaterdag het NK weg in Beek, ik heb er zin in!

Doeii Winanda

Om 9 uur in de ochtend stond een omloop in Den Ham gepland waar we met een groot deel van de ploeg starten. Na een nachtje gelogeerd te hebben in het noorden moesten we nog vroeg op om te verzamelen voor de koers.
Meteen van af de start werd en flink door getrokken en na een ronde reed en ene groepje van 5 weg, waar bij Eyelien Bekkering van ons vertegenwoordigt zat. We hoefde als ploeg dus weinig te doen, tot Koedoder en Kneteman wegreden. In eerste instantie zat Kimberly van den Berg van Dolmans ook nog bij maar door een dat een andere renster ene gaatje liet vallen moet zei helaas afhaken. In dit scenario dat we te weinig rensters in de kopgroep hadden werd het gat dicht gereden. Aangekomen bij de kopgroep waren echter Vera en Roxanne al weer weggereden en moesten we als peloton gaan sprinten om de 3de plaats. Als ploeg vonden we elkaar helaas niet in de sprint en mislukte de missie om iemand om het podium te krijgen. Helaas!
Wel hebben we vandaag goed gereden als ploeg dus hopen dat we dat komende weken ook weer gaan doen!

Afgelopen dagen zijn we ook nog met een klein groepje naar Limburg geweest om het NK parcours te verkennen. Ik vind het een mooi rondje en het was goed daar nog even getraind te hebben.

Morgen start de ster Zeeuwse eilanden(www.sterze.nl), ik heb er veel zin in en hoop een mooi resultaat neer te zetten, als het lukt probeer ik iedere dag even kort op twitter te laten we hoe het ging!

Groetjes Winanda

Woensdag avond de Wieringermeer, leeg wind en een 19,4 kilometer lang parcours. En een stuk of 100 renners die deze kilometers allemaal zo snel mogelijk gaan proberen af te leggen. Voor een bewoner moet het er gek uit zien, toch?
Ergens in het midden van de vrouwen elite categorie mocht ik starten, eerste 7 kilometer wind schuin, 180 graden bocht en 6 kilometer terug en dan nog wat bochtjes om vervolgens een 2de tijd te kloppen bij aankomst. Iris Slappendel was met haar 2,5 minuut veel sneller en ik wist zeker dat er nog wel wat dames sneller zouden zijn die nog binnen moesten komen. Dat waren er Vera klokte de uiteindelijk 2de tijd en Lotte van Hoek de 3de. Uiteindelijk werd ik 6de en was best tevreden over mijn race en tijd!

Doeii Winanda

Alweer voor de 4de keer reed ik met mijn vader door echt doolhof wat Stadshage heet te dwalen op zoek naar de kleding lokalen waar we hadden afgesproken. In record tijd (15 min.) vonden we deze, helaas stond de bus vandaag ergens anders en konden we opnieuw gaan zoeken. Na ongeveer ene kwartier waren we dan bij het juiste adres!
Vandaag zou een Tsjechische die al een tijdje bij ene ploeggenootje logeert ook mee koersen en stonden we dus met een internationaal tintje aan de start.
Een kwartiertje voor de start stond ik in de brandende zon bij de start die goed verliep, als snel kon ik van achter naar voor rijden en tussen motor en auto gaan rijden. Bij het vrij komen van de koers reed ik meteen op kop. Bijna heel de Koerd heb ik ook van voren gereden en probeerde vaak mee te springen en heb ook zelf 2 keer proberen weg te rijden, helaas allemaal te vergeefs. De wind waaide niet echt en zo doende kwam niemand weg. Helaas draaide het dus op een massa sprint uit die et ruime voorsprong werd gewonnen door Kirsten wild die van af de finish ongeveer haar huis kon zien. Ik zelf eindigde rond de 40ste plek en was hiermee totaal niet tevreden! Shanne was de eerste aankomende van de ploeg en werd mooi 7de!

Doeii Winanda

Met wat meer vertouwen door vorige week stond ik gister aan de start in Wijk en Aalburg met 130, vooral Nederlandse, vrouwen. We zouden 3 grote rondes en 3 kleine rondes moeten rijden door het zonnige Brabant.

Al van af de start trokken ze flink door en heb ik 2 keer een gaatje moeten dichten naar het peloton. Waar inmiddels 3 dames uit waren vertrokken die een voorsprong van een dikke minuut kregen. In de derde grootte ronde werden de 3 teruggepakt en reed er een groepje van 6 weg, deze zouden gaan strijden om te overwinning. Ik zelf reed lekker mee in de kop van het peloton en kon deze positie tot het eind handhaven. Als 7de kwam ik door de bocht en raakte helaas ene beetje ingesloten waar door ik als 12de van het peloton over de meet kwam en werd 18de in totaal. Misschien nog wel het belangrijkst voor mijzelf, ik pakte de benodigde punten voor het NK!
Nog 2 dames van de ploeg reden lekker mee in het peloton, helaas viel Shanne letterlijk de koers uit op 3 kilometer van de meet. Kimberly kwam net achter het peloton binnen.

De koers werd gewonnen door Marianne Vos, 2de en 3de werden Iris Slappendel en Lucy Martin.

De komende week zal ik lekker gaan trainen in de Ardennen en hard gaan leren voor mijn tentamens, komende zaterdag staat Stadshagen op het programma !

Doeii Winanda

Al om half 11 stond ik in de schreeuwende zon in Zaandam, een uur te vroeg, klein foutje gelukkig de goede kant op. We hadden ruimschoots de tijd om de junioren wedstrijd te kijken die ik vorig jaar nog won, waar wegrijden volgens een toeschouwer "onmogelijk" werd geacht reden er voor ons neus 3 dames weg. Bijna aan het eind waren het de 3 die het peloton in de rug keek en konden ze gaan strijden om de overwinning. Daar ging mijn laatste titel! Dirkje Bazuin pakte hem voor Iris Ockeloen en Kelly Markus.

Natuurlijk was ik te lang blijven kijken en waren van de 2 uur nog maar 3 kwartier over om alles te doen, 5 minuten voor de start stond ik toch nog klaar!

Het korte rondje van maar 1100 meter was toch nog redelijk zwaar, een klein viaductje maakte het verschil niet maar achterin ging het door de harde wind toch nog een mini klein beetje op de kant. In de eerste helft van de koers waren er veel uitloop pogingen en vooral Iris Slappendel probeerde het vaak. Met de laatst genoemde sprong ik dan ook mee toen zij wegreed met Suzan de Goede en Nathaly van Gogh, nog een paar rensters reden mee en samen kregen we niet veel meer dan 20 seconden. Met 7 vrouwen draaide dit groepje lekker maar de afstand bleef klein tot 3 ronden voor het eind, het peloton liet ons toen lopen en ik wist dat wij konden gaan sprinten om de ereplaatsen. Mijn mede rensters kenende zou dit lastig worden, maar nog niet onmogelijk. Ik besloot op Suzan haar wiel te gokken, wat in eerst instantie een goede zet bleek. Helaas kon ik nooit over Suzan heen komen, Iris en Nathaly eindigde nog voor mij en ik moest genoegen nemen met een mooie 4de plaats!

Enige ploeggenoten, Nina Kesler, die vandaag ook reed, reed lekker mee in het peloton en heeft na goed afstopwerk nog een mooie 12de plaats verdient!

Zeer tevreden naar huis gekeerd, waar het weken niet wou lukken mij met de koers te bemoeien sprinten ik vandaag mee voor het podium. Al was het "maar" een DK het waren toch zeker niet de minste die aan de start stonden. Op naar de volgende koersen!

Doeii Winanda

Na een mini operatie van een ontstoken speekselkliertje vrijdag was ik zaterdag nog niet helemaal ok maar besloot wel te starten in Rijsoord. Het tempo viel me toch weer even tegen maar kon in het peloton aardig mee komen. Na een behoorlijk aantal ontsnappingspogingen was het Lucinda Brand die als eerste wegreed en later Vera Koedoder en Amy Pieters zag aansluiten. Ik zelf zat in het peloton en heb me helaas nergens mee kunnen bemoeien. Amy wist de koers uiteindelijk te winnen voor Koedoder en Brand. Zelf eindigde ik op een 19de plaats.
Volgend wekend zal ik een criterium rijden in Rijssen, deze week eerst maar weer proberen lekker te trainen!

Doeii Winanda

Waar het gister nog zulk lekker weer was in Luxemburg was de zon vandaag gevlogen. Bij het parcours aangekomen zag de lucht er al niet al te vriendelijk uit en in de fuik kwam het met bakken regen naar beneden. Waarschijnlijk door de regen is de start erg warrig, wel rijd ik goed vooraan en kan als een van de eerste aan de begin klim beginnen! 5 kilometer lang gaat de weg vooral omhoog met af en toe ene kleine daling, als een van de eerste kom ik boven. Helaas is dit het enige moment dat ik de kop heb gezien. In de afdaling word ik mede door de regen heel erg bang en hang ik snel weer aan het staartje van het peloton. Ook daar houd ik het niet lang vol en kom al snel tussen de auto's. Hier blijf ik rijden tot aan de plaatselijke rondes, daar gaan de auto's mij voor bij en kom ik steeds meer geloste tegen. Na 4 van de 10 plaatselijke ronden word ik wederom uit koers gehaald.
Dit maal word de koers gewonnen door Emma Johanson.
Deze week heb ik een rustige week en zal komend weekeinde ook geen wedstrijden rijden. Daarna zal het rustig weer opbouwen worden richting het NK, waar ik mij overigens de komende weken eerst voor zal moeten plaatsen!

Doeii Winanda

Na gister een dagje in de file te hebben gestaan naar Luxemburg heb ik vandaag de eerste van 2 koersen gereden. Redelijk vooraan stond ik opgesteld waardoor ik Het eerste klimmetje wat zo goed als op de streep begon goed opkwam. Helaas was deze goede positie van korte duur en liet ik me zelf al weer snel wegduwen naar plaats laatst. Om onduidelijke redenen leer ik maar niet dat dit de plaats is van de bijna geloste en vooral van de valpartijen zijn en dan ook nog van de schijters als ik. Veel gaten dicht moeten rijden na weer een valpartij of het wiel van iemand die daadwerkelijk gelost word. Lang ging dit goed de hele omloop van 50 kilometer kan ik met enig gemak bij echt grootte peloton blijven. Op het plaatselijk rondje van 10 kilometer aangekomen, wat we 6 maal moeten rijden gaat het mis. Vlak voor mij bekijken ze het asfalt van dichtbij en nu is het echt bekeken het peloton is gevlogen en ik rijd opnieuw in het peloton der geloste. Met nog wel enig rijden we tempo, na 4 ronden en worden dan helaas uit koers gehaald. Emma Pooley wint de koers solo, derde word de eerste Nederlandse Andrea Bosman (leontien.nl)

Stukjes van de voorgaande koersen komen er aan, ook van morgen zal ik weer een stukje schrijven !

Doeii Winanda

Pasen, gewoon zondag, gewoon 4 april. Maar in Vlaanderen was het DE dag van DE ronde, bier, friet en feest. Ik was er als renster, machtig mooi maar vooral machtig zwaar!

Toen Johan belde of ik de ronde wou rijden twijfelde ik geen seconden, de dagen er na des te meer. Kasseien afgewisseld met klimmetjes, de sterkste van de wereld aan de start en ik daar tussen. Zaterdag stond ik gewoon in Vlaanderen bij het hotel om vandaag maar te kijken wat er ging gebeuren.

Om 10.55 reden we weg, de neutralisatie in, die net als vorige week aardig goed ging. Met een lekker tempo werd de koers vrij gegeven. Het gas erop, het tempo goed hoog en goed proberen mee te komen. Maar genieten dat moest ik niet vergeten, genieten wat is dat? Het is koers hoor!

Even kon ik in het begin naar voren komen, Melchers en Vos reden naar voren en ik kon mooi aanpikken. Helaas was dit van korte duur en werd ik snel weer naar achter gereden, nog een aantal keer probeerde ik weer van voor te komen. Helaas zat ik bij de eerste strook na 26,1 km gewoon weer van achter en werd het rijden op karakter en na deze strook weer gewoon door rijden naar de grote groep. Aansluiting werd gemaakt en de eerste berg kon ik met het peloton mee! Dat scheelde weer een gaatje dichte.

Zo als verwacht zou de koers open springen bij de Eikenberg, een klim op kasseien, vlak daarvoor kreeg ik nog even de tip naar voren te rijden. En wonder boven wonder kwam ik met de tipgever niet veel later aan in de voorste gelederen. En inderdaad de komende 30 kilometers waren zwaar, 4 kasseistroken en de Molenberg als afsluiting van dit deel. Hier raakte ik dan ook de aansluiting met het peloton kwijt. Steeds meer zwevende rensters kwamen elkaar tegen en ik raakte in een groepje terecht. Bij dit groepje met van de selectie ook Anne en Lotte bij zaten, ben ik heel lang gebleven. Met pijn en moeite moest ik alleen na elk bergje wel weer een stuk dicht rijden en op "de muur" brak mij dit op waardoor ik de laatste 20 kilometer alleen voor de boeg had. Zo ook de Bosberg waar steeds werd geroepen dat ik de laatste dame in koers was, met nog 5 kilometer te gaan echter kwam er een dame van achter aan gereden en zei sleurde me mee naar de finish. Waar ik de lijn als 94ste overkwam. Helemaal leeg gereden, voor elke meter gestreden en uitgereden wat het doel voor af was!

In totaal reden 110 van de 158 dames de koers uit, Grace Verbeke won de koers voor Vos en Wild. Van de Nederlandse ploeg kwam Roxanne Kneteman knap als 44 over de meet, Lotte van Hoek en Anne Eversdijk rond de 75ste plaats. Hannah reed hem in de laatste groep ook mooi uit! Helaas heeft wel Marieke den Otter de strijd moeten staken.

Op naar de volgende koers, wellicht tot morgen. Werkendam!

Doeii Winanda

Maandag kreeg ik een telefoontje van de bondscoach Johan Lammerts dat ik zondag van start mag in de Ronde Van Vlaanderen!

Doeii Winanda

Afgelopen wekend stond vol gepland met activiteiten met de ploeg. Zaterdag stond al om half elf de ploegenpresentatie gepland in Maastricht. Bijna alle sponsoren waren hierbij aanwezig en Jan Peeters praten het geheel leuk aan elkaar. Zo kwamen alle rensters even naar voren voor een praatje en ook de begeleiding kreeg wat vragen. Waarna we alle sponsoren een bloemetje hebben overhandigt werd ook nog een leuke groepsfoto gemaakt met de aanwezige sponsoren.

Ook kregen zei die dit wouden een teamoutfit van deels hun eigenteam en zijn we met al deze mannen EN 2 vrouwen op pad gegaan! Het eerste deel van de route van de dolmans classic werd gereden en ook de Cauberg werd meegepakt. Na een kleine tussen stop met een stukje vlaai en een kopje koffiereden we weer terug naar het van der valk hotel waar we nog even gezellig hebben na gepraat. Een hele leuke dag en zeker ook omdat je nu meer weet van deze mensen dan alleen het logo op je pak. En hopelijk hebben deze mensen het ook naar hun zin gehad!

Dag 2 stond het voor mij eigen lijk om te doen; de Dolmans classic!

Om 11 uur kwamen we bij het hoofdgebouw van Dolmans in Bunde. Waar al weer veel klanten en relaties stonden van de zaak, snel even een praatje gemaakt maar vandaag ging het toch echt om de koers.

Die dan om 1 uur eindelijk van start ging, voordeel van de sponsor; we stonden samen met de winnares van vorig jaar lekker voor aan! De neutralisatie kwam ik dan ook goed door en mocht als een van de eerste aan de Kruisberg beginnen en kwam als eerste boven. Ik kan mij beroerdere starten van koersen herinneren. Niet veel later reed er een groepje van 4 man weg waar onder Kimberly van onze ploeg! Helaas moest zei even later afhaken en reed verder in het peloton. Op de Sibber grubbe worden later ook de andere 3 terug gepakt. Op dat moment staat nog 3 keer het rondje gepland met de Bemeler-, Geulhemmer- en Cauberg. Na enige discussie met mijn vader ben ik er niet uit, maar om mijn koers verhaal te vertellen reden ze in mijn beleving in de 2de ronde op de Bemelerberg weg. In het wiel van Melchers dacht ik goed te zitten, helaas liet zei rijden omdat er al 2 ploegmaten bij zaten. Nog 2 andere sprongen er naar toe, dat waren geloof ik Brand en Kneteman, en zei werden met zijn zessen de uiteindelijke kopgroep die we nooit meer terug zagen.
In het overbleven peloton werden ook nog een aantal uitval pogingen gedaan, de laatste hielden het tot de finish. Waar een kleine 4 minuten voor het grote peloton Liesbeth de Vocht haar revanche van de Meeusrace! Nummer 2 en 3 werden Duster en Decroix. Ik zelf bolde als 33ste over de meet in het peloton.

Alle Sponsoren bedankt voor het leuke wekend en natuurlijk voor het hele jaar!

Doeii Winanda

Vlak voor ik mijn site "in de lucht" gooide zei Jaap nog even dat ik hem dan wel altijd up to date moest houden. "Natuurlijk pap, dat zal toch niet zo lastig niet zijn", deze winter lukte het me nog aardig. Maar aan het begin van dit wedstrijd seizoen en mijn stukjes niet meer eindigen met zinnen vergelijkbaar met; "en toen duwde ik als eerste mijn voorwiel over de meet" vind ik het toch lastiger. Natuurlijk was dit te verwachten, het junioren nivo is natuurlijk heel anders dan bij de "grote" vrouwen.

Koersen vallen soms wat tegen, vergeten te drinken kan niet in koersen van minimaal 80 kilometer, bij een criterium van 40 wil dat nog wel lukken. Van achter starten bij de junioren betekende in 3 kilometer weer bij de kop zitten, bij een peloton van 150 vrouwen is dit echter een heel ander verhaal. Terug onder aan de ladder en een hoop zal ik bij moeten leren voor ik weer de stukjes kan schrijven die ik zo leuk vond. Ik heb nu voor de komende jaren een mooie uitdaging!

Nu nog even het stukje dat ik mijzelf nog schuldig ben over de afgelopen koers.

Oei meteen weer zo een pijnlijke confrontatie, de meeus race 2009; zaterdags door een stom foutje gevallen, dikke wond op mijn been en toch naar de koers op zondag. Pijn, maar onder het fietsen niet te merken, nog even weggeweest, terug gehaald 2 kilometer voor de meet. Prachtige aankomst, een ander gaat aan ik in het wiel, erover en handen in de lucht. Niets geen foto finish klassieker 1 dat jaar is binnen.

150 vrouwen, dezelfde smalle weggetjes als vorig jaar. Achter in de fuik, betekende deze koers geheel achterin te hebben gereden. Sprinten na bochten om terug te komen in de groep, er even af en dan weer aansluiten. Voorin demarrages waar ik weinig van mee kreeg, al wist ik al dat Liesbeth de Vocht(Nederland Bloeit) was weggereden een behoorlijke voorsprong had, in de laatste ronden een lekke band kreeg en zo toch nog werd terug gepakt. Dat gun je niemand en zo kon het peloton zich toch gaan opmaken voor een massa sprint om plaats 1. De laatste 2 kilometer vond ik mijn goede moed terug en reed terug tot positie 6, meteen merkte ik dat ik het tempo niet goed bij kon houden. Het was Nederland Bloeit dat het tempo aanvoerde en ook de koers won in worm van Loes Markering.

Zelf werd ik 50ste heb me toch nog totaal laten terug zakken. Van af nu spreek ik me mijzelf maar af dat ik zal gaan vechten voor iedere plek, gaat mijn sprint misschien ook weer wat vooruit, en hopelijk mijn uitslagen!

Komend wekend heb ik de ploegen presentatie in Maastricht(zaterdag) en zondag de Dolmans classic. Deze koers word gereden over mooie heuveltjes en 3 keer het rondje dat ik ook gereden heb in de Holland ladies tour met daar in o.a. de Bemelenberg en de couberg. Ik Hoop op een mooi wekend!

Tot snel, Winanda

ik heb er nooit in geloofd, ik kom ze ook niet na. Lees de laatste stukje maar; "ik zal jullie nu wel vers berichten". Dan maar weer de quote van mijn aller eerste trainsters er in gooien "beter laat dan nooit". 3 koersen later zal ik ze alle 3 nog proberen boven te halen en proberen te vertellen.

Als eerste was er de koers in "La Fleche Wanzoise" nu ik het hier typ doet zo een naam mij denken aan zon en 30 graden. De zon kwam af en toe kijken maar de graden meter bleef steken rond 0. Koers met beenstukken, het ging over een rondje van 8,6 kilometer en dat mochten we 10 keer rond. Het bestond voornamelijk uit een afdaling en een klim die net voor de finish eindigde.
De koers, met 1 graad gingen we van start, beenstukken en windstopper nog aan. Van af de start werd er behoorlijk doorgetrokken, nog af en toe een onverwachts bochtje en we waren alweer beneden aan de klim. De klimmertjes trokken naar voren en in behoorlijk rap tempo kwamen we benden en waren de eerste rensters gelost, zelf zat ik voorin, met de gedachte nog 9 keer deze klim op te moeten. In ronde 3 reed Emme Johansson weg, om de rest van de koers niet meer gezien te worden. Natuurlijk waren er een aantal die het gat nog probeerde te dichten, zo ook Debby van Dolmans. 3 ronde voor het eind ondernam de Nederlandse Martine Bras een geslaagde poging en kwam na Johanson als 2de aan de meet. In de laatste ronde was mijn nek er goed af en wist er nog ene groep van 6 weg te rijden, zelf reed ik al 31ste over de meet.
Na de koers in Wanze reden we naar van der valk Maastricht om daar te overnachten en de volgende dat de Dolmans classic te verkennen!

Afgelopen wekend stonden 2 koersen op het programma, Oostduinkerke en Deerlijk. Bij de eerste koers kwamen we wat laat aan waar door we achterin de rij stonden bij de inschrijving, "even wachten" duurt in Belgische begrippen een uur. Nog even een kwartiertje in de rij bij de toiletten omkleden en nog even snel inrijden. De start kwam sneller dan verwacht en daar gingen we met 140 dames van start. Al in de eerste ronden reden er 2 weg, die ook weer terug gepakt. Na een aantal demarrages reden halfweg koers een groep van 6 weg. Deze kende een goeden samenwerking tot er 2 goed aan het gas trokken en de andere 4 werden gelost. Met leontien.nl aan het roer werden de 4 nog teruggepakt in de finish straat, ik zelf sprinten naar een 17de plaats toe. De eerst top 20 plaats dit seizoen!

Meteen doorgefietst naar het hotel, even douche en opzoek naar een eetgelegenheid. Dat was nog niet simpel, na 6 tentjes kwamen we aan bij de chinees. Smakelijk eten!

De volgende ochtend om tien uur ontbijt waarna we vertrokken naar deerlijk waar we nog even wat aten voor de volgende koers. Ditmaal een vlak rondje met 60 meter "onverhard" wat inhield dat onze zuiderburen een stukje asfalt vergeten waren te gieten.
Ook deze koers liep vergelijkbaar met de vorige 2 koersen, weer reden er 3 weg met Johannson haar teamgenoot Verbecke en Liesbeth de Vocht van Nederland bloeit. De ze 3 bleven tot eind koers weg, de winst ging naar Johansson. Uit het peloton reden nog 2 groepen van ongeveer 8 dames weg, geen van beide keren zat iemand van Dolmans meer, erg zonde! Zelf sprinten ik nog het rapst van het peloton en werd hier 21ste mee.

Nu op trainingskamp in Limburg, waar heerlijk wat uurtjes worden afgewerkt in de zon! Dit wekend staat zondag de Meeus race op het programma, op twitter en hopelijk op mijn site zal ik laten weten hoe het is gegaan!

En wel in Gent, als eerste jaars dame stond als eerst koers omloop het nieuwsblad gepland. Als junior had ik deze vorig jaar al gereden en dat was me redelijk goed afgegaan, mede daarom had ik er erg veel zin in. Geen negatieve weersvoorspelling kon hier verandering in brengen, regen, wint laat maar komen!
En rond 11 klaarde de lucht op en met een zonnetje reden we weg van af het Eddy Merckx centrum rond half 12, met de beenstukken nog aan, oeps foutje, en deed ze nog in de neutralisatie uit. Gaf ze aan een aardige motoragent met het idee dat hij er de volgende dag zelf zijn rondjes mee zou gaan fietsen, snif, dag beenstukjes.

Maar koers is koers en met mijn nog bruine benen van Mallorca en mijn nieuwe wit met groene koers kleding kreeg ik er zin in. Vol met moraal in mijn kop reed ik dwars door de wind naar de kop van het peloton, ofwel energieverspilling, of gewoon een bruto manier om snel van voren te zijn. Hier kon ik me af en toe handhaven, reed ik lekker mee. Maar eenmaal op plaats 20 zat ik zo weer in de staart en zocht ik weer een kant waar ik zo hup weer helemaal naar vooren kon rijden. Een keer of 4, waarna de eerste heuveltjes kwamen. De eerste gingen nog goed, daarna ging ik domme foutjes maken. Weg laten drukken, niet de goede kant van de weg kiezen. En toen ik al van de kopgroep afwas reed ik ook nog in de Molenberg in een kuil, en moest ik gaan lopen. Ik wist meteen waarom ik was gaan wielrennen en niet hardlopen. Met weer oog op de voorliggende groep, zag ik een spoorwegovergang… De groep ging er over heen en ik kreeg de prachtige belletjes, 2 minuten voetjes aan de grond. De koers was nu geheel bekeken, balen!

Samen met nog een redelijke grote groep hebben we nog wel de hele route gereden tot de finish in Gent, helaas zijn we niet meer genoteerd. Johansson won de sprint van een kleine kopgroep, Liesbeth de Vocht werd 2de waar Grace Verbeke het podium compleet maakte.

Terug bij de ploegbus vertelde ik het treurige verhaal van mijn net uit het plastic gehaalde, gloed nieuwe groene beenstukken. Over de motoragent die ze vast ook erg mooi vond, maar nee.. De man had ze terug gegeven. Ze lagen gewoon op het dashboard in de ploegleiders auto!

Nu ik dit stukje schrijf bijna een week te laat staat mijn tas al weer ingepakt voor een weekendje Limboland, waar we met de ploeg een nacht verblijven in van der Valk. Op zaterdag zullen we een koers rijden in Wanze over 85 kilometer en op zondag zullen we de DolmansClassic verkennen.

Tot maandag?! Ik zal zorgen dat het stukje dit maar wel vers is na het weekend!

Doeii Winanda

Ps het team heeft de prachtige site online! www.dolmanslandscapingteam.nl

Na terug komst in Nederland ben ik snel naar papendal vertrokken om daar mijn laatste spullen te pakken om door te gaan naar trainingskamp in Bladel met de ploeg. Tot donderdag ben ik hier gebleven en hebben we met 8 van de 12 meiden de eerste langere kennismaking gehad. Ondanks het niet al te beste weer hebben we toch nog lekker kunnen trainen! Daarnaast hebben we ook een man van "sponsor" op bezoek gehad. Zij zullen dit jaar onze voeding verzorgen. Ook Eric van Breda was er 2 avonden, dit is de trainer van de ploeg. De meesten van de dames hadden bij hem een inspanningstest gedaan die deze avonden is besproken. Ik zelf had dit niet gedaan en ging dit niet op. Alles bij elkaar een zin volle week!
Gister ben ik na anderhalve week weer terug thuis gekomen. En meteen weer mijn tassen kunnen pakken voor morgen, wanneer ik eindelijk mijn eerste koers rijd, ik heb er heel erg veel zin in!

Ik zal per twitter zo snel mogelijk laten weten hoe het is verlopen!

Doeii Winanda

Al waren de weervoorspellingen niet echt gunstig gingen we toch met een gemotiveerde groep van rond de 20 rensters en renners naar Mallorca. Dit maal van af Dusseldorf vlogen we naar Palma de Mallorca waar we door het "sneeuw vrij" maken van de vleugels een uurtje te laat aankwamen. Naar het zelfde hotel als in december werden we gebracht waar ons een mooie week stond te wachten.

Dag 1 begon al lekker, omdat om een of andere reden jongens (en ook sommige dames) altijd moeten koersen ging het er het eerste half uur vrij rap aan toe. Daarna splitste we de groep en reden we met de dames ook een lekker tempotje door. Na wat heerlijke uurtjes konden we meteen aanschuiven aan het middag eten.

De 2de dag stond voor de meeste een testdag gepland; dit houd in dat je een soort inspanningstest doet die de meeste kennen uit het ziekenhuis. Wij deden iets vergelijkbaars maar dan op een mooie klim met een powertap (soort srm). Na dat mijn groepje deze testen klaar had zijn we nog een korte duurtraining gaan doen, met een heerlijk zonnetje!

Op alweer dag 3 stond voor iedereen een krachttraining gepland die we dan ook (op de mountainbikes na) gezamenlijk hebben uitgevoerd. 2* 4* 40 trappen op een stijlen klim met een zwaar verzet, hierna had ik nog een paar D3 blokken. Met weer een powertap wiel er in moest ik op 280 watt blijven rijden, wat makkelijker klinkt dat dat je dat even doet. Tijdens het rijden van deze blokken vond ik het erg moeilijk gelijkmatig te blijven trappen, precies waar deze trainingen voor bedoeld zijn. Wel erg leuk!
Na deze blokken nog met Jabik uitgereden, en bijna bij thuiskomst zagen we alle dames rijden die duutraining waren gaan doen, rechtsomkeert gemaakt en nog een heerlijk stuk met hun mee gereden. Aan het einde werd ook nog de koers ingezet, Jabik, Jet, Laura en ik gingen nog even helemaal kapot maar kwamen zeer tevreden thuis aan!

Rustdag op dag 4 mochten we zelf inplannen wanneer we zouden gaan fietsen, het werd de standaard tijd van half tien en met een grote groep reden we weg. Bij de San Salvador (een berg) besloot een deel die op te rijden, ik reed met wat meiden verder door en kwam uiteindelijk na een kleine verdwaling alleen met Laura thuis. Wat me al wel eerder is opgevallen dat als we s'ochtends rijden we dat vaak zonder been en armstukken kunnen doen en het elke middag gaat regenen.

Zo ook dag 5… Wat als heerlijke dag begon met een lekkere D2 training met jumps, zon en een lekkere tempratuur. Zo anders was het s' middags met de duurtraining, regen, regen, regen. Eigenlijk hadden we afgesproken dit natuurlijk aan niemand te vertellen, maar bij het complete verhaal hoort het wel. Op een 3 kwartier van huis met deze regen rit kwam lekke band 1, waarna 2 en 3 ook volgde, samen met wat een dus steeds kleiner wordende groep was kwam ik met Jet alleen aan. Al werden we wel uitgelachen. Jet en ik waren koplopers na al deze lekke banden, maar namen niet opzettelijk een omweg naar het hotel, en kwamen als nog als laatste als verzopen katjes aan. Douche, warm worden, lekker eten en niets aan de had.

De laatste trainingsdag reden we met alle dames en wat jongens naar een rondje van 23 kilometer waar we gingen draaien in D2 zonde. Dit hebben we eerst verkend, daarna de oefening 2 rondjesgedaan en zijn we in de heerlijke zon voor het laatst weer terug gereden naar Portocolom. Geert won de laatste eindsprint en ik stond 3 kilometer eerder met een afgelopen ketting langs de kant, helaas pindakaas. In december weer een kans?

Na een druk wekend nog even een berichtje, vrijdag was de uitreiking van de Rijswijkse sport prijs. Van de Spartaan waren Steffie van der Peet(jeugdprijs) en ik voor eht eerst bij de volwassenen genomineerd. Helaas had de concurrentie ook erg goed gepresteerd, zo ging de jeugd sportprijs naar Anish Giri die grootmeester is in het schaken al op zijn 15de jaar. Bij de volwassenen naar Ludo van der Plaat die Nederlands kampioen meerkamp werd bij de mannen.
Wij hebben natuurlijk weer een leuke avond gehad. De volgende dag echter werd ik iets minder vrolijk bij het zien, maar heb dit wekend toch heel wat uren kunnen maken.

Nog 2 weken en dan naar Mallorca! Hopelijk is het dan daar wel goed.

Groetjes Winanda

Vandaag zou eigenlijk een bijeenkomst met de ploeg zijn geweest, helaas gooide wederom de sneeuw roet in het eten. Ik was dus weer aangewezen op de glazenstad, waar ik een lekker rondje heb gereden met Seb.

Wel heb ik mijn voorlopige programma te zien gekregen vandaag, mijn eerste koers zal omloop het nieuwsblad zijn! Eerst zal ik nog anderhalve week op trainingskamp zijn, waar van 1 week op Mallorca met de Papendalgroep en een deel van de beloften vrouwen selectie van de KNWU. De andere 4 dagen zal ik in Brabant zijn met de ploeg. Al snel daarna is dan mijn eerste koers op 27 februari.

Maar eerst nog komende week; het zal een drukke week worden, naast mijn verjaardag heb ik ook nog de uitreiking van de sportprijs van Rijswijk. En nog belangrijker; er staan heel wat trainingen gepland!

Nieuw op mijn site is twitter, flash moet wel toegestaan worden om het te kunnen zien.

Groetjes Winanda

Voor ieder nog een goed nieuw jaar gewenst, al zijn we inmiddels al weer een weekje in 2010.
Na mijn zeer korte vakantie in Luxemburg lag er een brief op de mat thuis dat ik genomineerd was voor de Rijswijkse sportverkiezingen. Waar ik vorige 2 jaar was genomineerd bij de jeugd ben ik dat nu bij de "echte" sportprijs, aangezien ik in 2009 18 ben geworden. Voor meer informatie over de verkiezingen klik dan hier!

Verder ben ik rustig aan het door trainen, al gaat dat zo af en toe lastig met de sneeuwval. De mountainbike en crosser brengen een mooi alternatieve, ook heb ik gister sinds oktober weer voor het eerst op de baan getraind.
Verder zijn er al wat trainingskampen gepland voor 2010 en weet ik mijn globale wedstrijd programma, als hier wat meer duidelijkheid over is al ik dat laten weten!

Doeii Winanda